
Tegenwoordig moet alles vaker ‘keurig’. Alles moet zo netjes, mooi en in bepaalde mate binnen een bepaald keurslijf, marge of ideaal. De schone schijn ‘alles met een lach’. Alsof het normaal is dat je iets zodanig moet oppoetsen dat het leven je dan toch weer toelacht. Zullen we soms, even de touwtjes iets laten vieren? Iets minder poetsen naar perfectie? En dan ook iets minder verwachten van een ander? En dat we fouten mogen maken en weer door kunnen gaan. Zonder dat de hel losbreekt? Zullen we ook even iets vaker buiten de lijntjes kleuren? En gaan we met elkaar leren en accepteren dat niet alles ‘fijn of goed’ is? Dat ook verdriet, boosheid en gevoelens als teleurstelling, jaloezie en prikkelbaarheid bestaan? En dat deze er ook allemaal mogen zijn. Gewoon omdat we dan pas echt ‘zijn’ met alle plussen en minnen. Vandaag is de eerste stap… 👟 Liefs Wendy
Dat zou beter zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Iets minder ‘gladgestreken’… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Je van al je kanten laten zien dan blijf jezelf.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Woorden naar mijn hart
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel 👍🏼
LikeLike