Gedicht bij De Haarlemse Dichtlijn

Hier een nog leeg en stil podium. Een glimp, van hoop en verwachting.

Maria Barnas bracht dit gedicht als inspiratie voor de dichters op de avond van De Haarlemse Dichtlijn in het verhalenhuis.
Taal is

Zou het kunnen zijn dat
taal leeft, het leven is
zoals taal ons omvat
even onzichtbaar is
als het bestaan
onbesproken of ongehoord
omringt en dringt door
het is ons bezit
is in ons met ongekende weerga
opgeslagen en verbonden
samengeweven in ons DNA
is taal leven.

W.R.
Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s