Momenten van geluidloosheid een zwijgende stilte, die snijdt als zwaarden dwars door de kern die inkepingen kerft waarna bloeden gestelpt met een haastige kus het komt wel weer goed fluisterend wordt gesust dan, alles wat rest is de stille aanwezigheid waarvan blijkt zelfs die is eindig. WR
Amsterdamse waterleidingsduinen, 27 maart Wendy
De lucht zo helder
met enkel wat schaapjes
zo hier en zo daar
vergezeld en welgeteld
juist een over de dam
nu is de lucht bezaaid
met witte dotjes schaap
tussen het hemelsblauw.
W.R.
Hier een nog leeg en stil podium. Een glimp, van hoop en verwachting.
Taal is
Zou het kunnen zijn dat
taal leeft, het leven is
zoals taal ons omvat
even onzichtbaar is
als het bestaan
onbesproken of ongehoord
omringt en dringt door
het is ons bezit
is in ons met ongekende weerga
opgeslagen en verbonden
samengeweven in ons DNA
is taal leven.
W.R.
De afgelopen week was het een prachtige week om eens iets nieuws uit te proberen. Het verlangen om gelijkgezinden te ontmoeten. De wereld van het dichten en dichters van dichtbij mee te maken en het werk te aanschouwen. Dus ik gaf me, in eerste instantie, als publiek op en het laatste moment bedacht ik me om voor te dragen.
Ik heb het over De Haarlemse Dichtlijn in het verhalenhuis. Dus met moed in mijn schoenen en knikkende knieën, o nee, dat viel eigenlijk wel mee, ik overdrijf een tikkeltje. Het was spannend maar bovenal echt leerzaam en leuk. Het mooiste vond ik, persoonlijk, dat de rust en sfeer als aanmoediging werkte. Daarbij hielp het enthousiaste onthaal en de geruststelling van Anneruth Wibaut, als host/presentator van de avond, Het mooie is datgene wat verbindt om met elkaar te delen. Maria Barnas was die avond als Alkmaarse stadsdichter aanwezig. Zij droeg ook voor waarop wij een antwoord/reactie op haar gedicht gaven in een carrousel.
De avond proeft naar meer. Een rijk smaakpalet en dat doet me denken aan een heerlijke rijke wijn. Een met een krachtige, stevige dronk en diversiteit tonen… Santé, proost op het leven 🍷
Liefs en met creatieve groet, Wendy
De dag na valentijn hangt er nog steeds een zweempje liefde in de lucht. Het is zoals de lichtstralen van de zon je verwarmen ook al ligt zij zelf te slapen. Het suddert en siddert nog wat na. Om nog even wat langer in die roes te blijven zijn hier wat gedichten.
Met als afsluiter het gedicht ‘Ongeschreven liefde’ welke vandaag in de Heemsteder staat. Waarmee ik een chocolade hart bij Chocolaterie Van Dam won. Altijd lekker… 😉
Met liefs, Wendy
Zoete dromen Och, wat zou ik je graag in het maanlicht zien waar het licht je huid zou strelen waar ik een kus van je zou stelen van je lippen, je hals tot je dij zo zacht en zo dichtbij dicht bij mij, ben jij ik draag je in mijn hart en hoofd daar waar ik je kan dromen W.R.
Ik wil je inpakken op deze speciale dag met woorden, met liefde omdat ik je zo graag liefhebben mag. W.R.
Ongeschreven liefde Zojuist was je er nog in een moment vluchtig en onbewaakt ben ik je, in alles kwijtgeraakt ik hervond je toen ik in slaap viel in dromen van weerzien ik vond je in de noten waar klanken samenkwamen je kwam in woorden in het diepst van mijn zijn, was je gebleven liefde, nog ongeschreven. W.R.
Sinds een aantal maanden volg ik een schrijfopleiding wat ik echt leuk, leerzaam en interessant vind. Het huiswerken en vele oefenen helpt ook op het creatieve gebied, daardoor kreeg ik een overvloed aan inspiratie. Deze gedichten, misschien ook wel korte verhalen, van de afgelopen maanden zal ik nu en dan posten.
Ik wens jullie een mooie dag. En natuurlijk veel schrijfplezier en inspiratie!
Met creatieve groet, Wendy
Woordenstroom Woorden aaneenrijgen haarfijn voelen ze aan vloeien, smelten samen tot ze op volgorde staan woorden zijn er altijd klein of groot maar nooit te koop wel geleend, gebruikt of gevoegd in een oneindige kringloop woorden zijn niet als daden al kun je ze wel degelijk voelen woorden raken, woorden treffen soms, in onuitgesproken doelen. W.R.
Woordenstroom, een oneindige kringloop. Bron afbeelding onbekend- internet.
Vanuit het donkerste duister
in stilte, gefluister
reikt door
in de krochten
spleten
de nerven
de ziel in duizend scherven
in dunne lijnen
gekerfd,
tergend
kruipend
sluipend langzaam
breekt het licht,
tot het middelpunt.
W.R.
De wind waait en ze rukt en plukt, het zijn de laatste dagen voordat er kale bomen in de straat staan. Er ligt een vloerbedekking van bruine bladeren en in stilte wens ik dat de laatste bladeren nog even volhouden. Elk blad wat zich loslaat, waait op en dwarrelt langzaam elders neer.
Zoals de bladeren loslaten en dansen in de wind, beweeg ik me op dezelfde wind en laat me meevoeren. Vooruit… almaar vooruit.
Geniet van de herfst de wind en regen en het oplichten van de vele kleuren in het licht van de zon 🍄 🍁 Wanneer je die schoonheid ziet zal het je verblinden 😉
Ongeveer een half jaar geleden gaf ik mijn eerste boek, een dichtbundel uit. ‘In voor- en tegenwind, Wendy van der Aar’. Dat heeft er voor gezorgd dat één van mijn dromen werkelijkheid is geworden!
Ik heb het zo lang uitgesteld, echt geloof me… Was het door koudwatervrees? Door spoken uit het verleden? Of door de beren op de weg? Wat als het niet lukt? Wat als ik faal? Ook een oude bekende ‘oud zeer’ kwam om de hoek gestuveld. En toen, precies daar kwam de ommekeer en sprak ik mezelf toe.
Niets of niemand vertelt mij wat ik wel of niet kan of waard ben! En die droom die ‘uitkwam’ Dat was niet door een ander, of doordat ik een goede coach of gids heb. Nee, dat kwam door het handjevol mensen die in me geloven, mijn gedichten mooi vinden en het daadwerkelijk wilde kopen om werk van mij te hebben èn het te lezen! Sommigen geven het zelfs cadeau aan een ander. Wat een mooi gebaar om woorden, gedichten aan een ander te geven. Dus… wat als het wel lukt?!
Tot slot wil ik zeggen ‘geloof in jezelf, geef niet op en geloof niet (altijd) wat een ander vind of zegt. En bovenal… ‘basta met de beren’! Op naar jezelf, je eigen geluk, zonder grenzen🍀
Gedichten ‘In voor- en tegenwind’. Wendy van der Aar
14,95 ex verzk. ISBN 978-94-645-0884-0 w.r.vanderaar@outlook.com
De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen alsof de tijd haast had. En waar kwam ik achter? Dat ik steeds meer dingen doe, die ik eerder niet deed of waar ik (nog) niet eerder de tijd voor nam. En de moed nog niet voor had. Daarbij ik probeer meer ‘mijn eigen weg’ te vinden. Of ik overal goed in ben? Nee. Maak ik fouten, zeker en genoeg ook, knipoog. En met een alziende blik vooruit, ik zal er meer maken. Want om te leren beter te worden in iets, moet je vaak, eerst goed worden in fouten maken, toch? Werk in uitvoering zeggen we dan. Dus ik maak ze en in de tussentijd doe ik de dingen die ik leuk en spannend vind en geniet er ontzettend van. Waar ik vroeger op school niet altijd werd begrepen of gestimuleerd, leerde ik dat, met vallen en opstaan, mezelf geven door het ‘te doen’. Ik ben meer waard dan wat een ander zei of dacht. En zo is gebleken, zolang je zelf erin gelooft en er wat moois van maakt, het leven te kort is om het ‘niet’ te doen. Verander je instelling, durf te dromen en maak waar, wat jij wilt! 🙏🏼 Welke wensen heb jij? 🍀
Hieronder de uitkomst van de laatste weken… waarvan ik honderd, zoiets dan, foto’s maakte, vervolgens tig weer heb gewist. De klaproos 🌹 ❤️ Daarbij heb ik ook geschreven over de klaproos en eindigde ik in een haiku. Diverse varianten, ik deel er 2. Een lente zoete haiku en de thriller variant. Welke spreekt jou het meest aan?
Het is en blijft ieder jaar een bijzondere maand. Met zijn onstuimige ‘weerstand’ weet je eigenlijk nooit precies waar je aan toe bent. Maar dat April kan schitteren in alle weersomstandigheden is een feit, dat maakt hem ook zo bijzonder en mooi. ❄️🌞
Persoonlijke gedichten over het leven, vriendschap, liefde, natuur, verlies, veerkracht en geluk in het leven. Over moedig en kwetsbaar durven zijn, struikelen en weer op staan. Het leven, in voor- en tegenwind.
Paperback, ca 77 pagina’s ISBN 978-94-645-0884-0 € 14,95 excl. verzendkosten ca € 4,00 Nederland) Inclusief gratis boekenlegger*
Interesse? Stuur een bericht naar: w.r.vanderaar@outlook.com
*zolang de voorraad strekt.
Persoonlijke gedichten over onder andere: het leven, liefde, gevoel, vriendschap, de natuur, en verlies en het geluk in het leven. Het vallen en weer opstaan, In voor- en tegenwind.
Gedichtenbundel ca 77 pagina’s
Paperback
ISBN 978-94-645-0884-0
Interesse? € 14,95 excl. verzendkosten ca €4 stuur een bericht naar: w.r.vanderaar@outlook.com
Kwetsbaar durven zijn, dat is wat ik nu doe bij deze nieuwe stap. Jezelf en je persoonlijke werk durven presenteren, ook wanneer het nog ongemakkelijk en onwennig voelt. Dat is wat ik nu doe, omdat ik andere mensen met mijn gedichten kennis wil laten maken, laten nadenken, inspireren tot creativiteit een gevoel of een inzicht. Dus bij deze presenteer ik mijn eerste gedichtenbundel, In voor- en tegenwind!
Persoonlijke gedichten over onder andere: het leven, liefde, gevoel, vriendschap, natuur, verlies en geluk in het leven.
Het vallen en weer opstaan, In voor- en tegenwind.
Gedichtenbundel ca 77 pagina’s
Paperback
ISBN 978-94-645-0884-0
Vanaf aanstaande donderdag 10 maart in de verkoop. 14,95€
(exclusief verzendkosten 4€ NL)
Stuur een mail met je gegevens naar: w.r.vanderaar@outlook.com
Wil je meerdere exemplaren, om cadeau te doen?Dat is natuurlijk mogelijk.
Wanneer je de wens hebt een gesigneerd exemplaar te ontvangen zet dit even duidelijk in de mail.
Vriendelijke en met dichterlijke groet,
Wendy
zachtjes meedeinden op het ritme van de zee...
Soms lijkt mijn brein als een piekerzee de golven zijn dan net als woorden vloeibaar en haastig gaan ze alsof ze de gedachten verstoorden. Voordat ze aanspoelen op het strand waar miljoenen korreltjes krioelen vluchtig glippen door mijn hand en zich met de massa mengen waar ze één worden, met het fijne zand. W.R.
Vandaag zat ik in een online training en op het moment van pauze zag ik hem liggen. Een pakje… Het openmaken, met spanning en trillende vingers. Eenmaal in mijn hand, zo blij als een kind. Wat een fijn moment was dat. Mijn eerste bundel! Het moment geprobeerd vast te leggen, wat deels gelukt is. Ongefilterd en gewoon zoals het moment was…
Binnenkort laat ik weten waar en hoe je hem kan bestellen! Want dat doen jullie vast 🙂
Gedichten door het jaar heen, over het leven, gevoelens en gebeurtenissen. Over vriendschap, verlies, vallen en opstaan. Het leven in voor- en tegenwind. Met liefs, W.R. Wendy
Het is een tijdje stil geweest, toch heb ik niet stil gezeten. De afgelopen tijd heb ik de tijd gehad om naast gezin en mijn werk me te richten op een dichtbundel. Mijn andere werk, levenswerk en de liefde voor taal en gedichten. Binnenkort zal ik hier meer over vertellen en wie weet heb je interesse in gedichten van mij, in een bundel! Spannend en leuk! Het leven is, af en toe de moed vinden om iets doen wat nieuw en onbekend is! Leven met lef! 🍀 📖 ✍🏼
Het avontuur begint hier en nu 👈🏽 Tot het volgende bericht over de bundel! 📖
Als je iemand gaat verliezen is het alsof er nooit meer een morgen zal komen. En sta je stil in dat moment van zijn, met al je gevoel en de vele herinneringen. Die koester je, in dat ene moment. Dankbaarheid voor de jaren en de momenten en alles wat heeft mogen zijn. Dank je wel… ❤️ Rust in vrede 🙏🏼
De decembermaand. Een maand vol drukte en cadeautjes kopen. Ook een tijd waarin we vaak aan een ander denken. Dat is natuurlijk mooi om te doen, om iets te geven een oprecht en genereus gebaar. Toch is het ook een maand waar je af en toe even bij jezelf stil blijft staan en naar jezelf mag benoemen dat je er mag zijn. Een krabbeltje van mij om jullie hieraan te herinneren. Met knuffel en knipoog 😉
Met dank aan de foto van Debby. Het gaf me inspiratie tot het schrijven hiervan.
Afscheid, je wilt het niet en al helemaal niet van iemand die je bijzonder vindt, van wie je leert en lacht. In sommige situaties komt er zomaar een eind aan het contact. In andere voel je dat het je heel langzaam ontglipt en probeer je nog vast te houden, tot het laatste moment er toch een afscheid volgt.
Elke dag hoort het de dag voor de dieren te zijn. Liefde, gezelschap, maatje, gezelligheid, vertroetelen… Fijne dag, dieren
Het gaf me ruimte en rust. De ruimte om te leven, ik heb het geaccepteerd ik hoef niet meer alles te kunnen, doen of weten.
En ik hoef ook niet alles te zijn. En wat ik niet ben, mag jij zijn… 💙
In het groen
Een hoogpolig kleed uitgespreid
waar duizend dansende armen
in het zacht suizen van de wind
me verwelkomen, omvangen
me beschutten en opwarmen
daar, in het jonge frisse groen
waarin stilte de tijd wegtikt
zoals de kleine druppels
wegvloeien en laten groeien.
W.R.
In dit gedicht zit zoveel, ik ben benieuwd wat jij eruit haalt. Laat een reactie achter als je het leuk vindt. ⤵️
Fijne dag vandaag, met creatieve en groene groet, Wendy 💚
Tot slot: Foto van een wandeling op de Veluwe. Waar we dit voorjaar aardig wat natte dagen kenden. Dat leverde dit plaatje op, hoog en mooi groen gras op en inspiratie tot dit gedicht.
Nieuwe dag
Waar de kleine wolkjes in het westen
het grauw zagen, vanuit het oosten
verstilling in dat moment, de zon
die stralen liet, omdat ze niet meer kon
zo ineens, dunne lichte stralen
die het jonge groen en aarde raakten
en het hart, in kracht hervond
zomaar deze morgen, waar de nieuwe dag ontstond.
W.R.
Ik schreef dit voor alle kinderen, die eens zo geraakt zijn. Die gekwetstheid, pijn, ruzies, heftige breuk- scheidingen, mishandelingen, verwaarlozing, pesterijen, buitensluiting, seksueel misbruik en of geweld meemaken. Voor hen, die eigenlijk niet meer weten ‘hoe het toch ooit weer morgen wordt’. Voor alle kinderen en ook zij, die nu zelf groter zijn, volwassen en of misschien zelf kinderen hebben. Voor iedereen dit gedicht, speciaal voor jullie een hoopvol bericht, een hart onder de riem. Hou vol en hou je vast en zoek je nieuwe morgen in iets, in iemand. ‘Ik denk aan je’ Er komt een ‘nieuwe dag’ 🙏🏼 ❤️
Met liefs, Wendy
Foto: eigen werk
Liefde bekeken, met een knipoog…
Tegenwoordig moet alles vaker ‘keurig’. Alles moet zo netjes, mooi en in bepaalde mate binnen een bepaald keurslijf, marge of ideaal. De schone schijn ‘alles met een lach’. Alsof het normaal is dat je iets zodanig moet oppoetsen dat het leven je dan toch weer toelacht. Zullen we soms, even de touwtjes iets laten vieren? Iets minder poetsen naar perfectie? En dan ook iets minder verwachten van een ander? En dat we fouten mogen maken en weer door kunnen gaan. Zonder dat de hel losbreekt? Zullen we ook even iets vaker buiten de lijntjes kleuren? En gaan we met elkaar leren en accepteren dat niet alles ‘fijn of goed’ is? Dat ook verdriet, boosheid en gevoelens als teleurstelling, jaloezie en prikkelbaarheid bestaan? En dat deze er ook allemaal mogen zijn. Gewoon omdat we dan pas echt ‘zijn’ met alle plussen en minnen. Vandaag is de eerste stap… 👟 Liefs Wendy
Dit kleine gedicht is voor iedereen die houdt van gedichten en poëzie. Soms is zo een gedichtje precies genoeg om de boodschap over te brengen. Soms zorgt zo een klein rijm, voor genoeg ‘grootsheid’ met een begin, midden en eind.
Fijne ‘waaidag’… waai niet weg
Was dit bericht nu nodig? Moet het nou? Zolang er nog sprake is van onrecht op het gebied van rechten, onderdrukking, uitbuiting, beschaming, geweld of buitensluiten en welke andere vorm dan ook. Dus JA zolang dit bestaat! Samen voor elkaar, voor vrouwen 💚
De liefde vieren, in welke nabijheid in welke vorm of mate. Gewoonweg de liefde vieren op deze koude dag. Ik kan het niet laten…jullie? 🥰❤️
Deze schreef ik voor ieder die wel eens vergeet, soms meer dan iets vergeet of het gewoon eigenlijk niet meer weet dat het vergeten is.
Omdat wij niet mogen vergeten, hoe belangrijk ieder is en we voor elkaar zijn. Zorg goed voor elkaar, op afstand, wees creatief. En ook in deze tijd, juist in deze tijd een beetje extra lief. ❤️
Fijne sneeuw-zondag, met liefs…
In de hemel staan de sterren eeuwig zijn ze daar, erin gegrift met potloden getekend soms geschreven nergens anders dan in hemels schrift Die ene fonkelende ster, daar hoog die kleurt mijn ziel als een regenboog geschreven staat hij vanaf de start in mijn liefdesrood geruwde hart. W.R.Doorgaan met het lezen van “In de hemel geschreven”
Je dacht dat ik niet zag
welk verdriet er was
boosheid daarachter
en tranen verstopt
maar ik merkte het
en ik zie jou
want je bent belangrijk
tot jij eraan toe bent
wacht ik op je
haast je niet.
W.R.
Even wat anders dan het virus dat zich deelt. ‘Iets wat de moeite waard is’. Dus mijn vragen aan jou: Welke boodschap is voor jou de moeite waard? En wat zou je het liefst groots willen delen? Wat zou je van jezelf geven en de wereld in willen slingeren? Tot welke ideeën en vragen kom jij nog meer?
Ik ben benieuwd naar je verhaal, de boodschap of missie die jij hebt. Laat een reactie achter als je hem wilt delen. ⤵️ Wendy
Ik probeerde met mijn verstand
mijn hart te begrijpen
maar wat ik ook deed
het leek tegen elkaar in te strijken
Met mijn verstand probeerde ik
mijn gebroken hart te helen
maar wat ik ook deed
het liet zich niet bevelen
Het duurde even voordat ik het begreep
en het kon accepteren
dat wat het verstand weet
het hart, gevoelsmatig nog moet leren.
En dat gebeurt alleen
in de stilte van de tijd
het laat zich niet haasten
pas dan, raakt het de onrust kwijt.
W.R.
Zomer hoe kan het toch
zo anders zijn, dan alle andere
waarin de grassprieten de bomen toefluisteren
dat de wereld lijkt te veranderen.
Hoe kan het zijn dat jij, zomerzon
zo een ander licht kan werpen
op het laten zien van die andere kant
steeds weer de regels aanscherpen.
Hoe kan je dat, zo verraderlijk
haast met onzichtbaar licht zijn
hoe anders ben je nu, zo afstandelijk
in deze tijd, de Corona zomerse schijn.
W.R.
Ik schreef je talloze woorden
en vertelde er minstens zoveel
wanneer je alles aan elkaar zou plakken
zie je pas het grote geheel.
Dan zie je pas
wat je nu niet ziet
je ziet slechts een part
want wat ik je eigenlijk
ècht zeggen wil
dat zit nog in mijn hart.
W.R.
Wendy schrijft 