In het groen

In het groen 

Een hoogpolig kleed uitgespreid
waar duizend dansende armen
in het zacht suizen van de wind
me verwelkomen, omvangen 
me beschutten en opwarmen 
daar, in het jonge frisse groen
waarin stilte de tijd wegtikt
zoals de kleine druppels
wegvloeien en laten groeien. 

W.R.

In dit gedicht zit zoveel, ik ben benieuwd wat jij eruit haalt. Laat een reactie achter als je het leuk vindt. ⤵️

Fijne dag vandaag, met creatieve en groene groet, Wendy 💚

Tot slot: Foto van een wandeling op de Veluwe. Waar we dit voorjaar aardig wat natte dagen kenden. Dat leverde dit plaatje op, hoog en mooi groen gras op en inspiratie tot dit gedicht.

Er komt een ‘Nieuwe dag’

Nieuwe dag 

Waar de kleine wolkjes in het westen
het grauw zagen, vanuit het oosten
verstilling in dat moment, de zon
die stralen liet, omdat ze niet meer kon
zo ineens, dunne lichte stralen
die het jonge groen en aarde raakten
en het hart, in kracht hervond
zomaar deze morgen, waar de nieuwe dag ontstond. 

W.R.

Ik schreef dit voor alle kinderen, die eens zo geraakt zijn. Die gekwetstheid, pijn, ruzies, heftige breuk- scheidingen, mishandelingen, verwaarlozing, pesterijen, buitensluiting, seksueel misbruik en of geweld meemaken. Voor hen, die eigenlijk niet meer weten ‘hoe het toch ooit weer morgen wordt’. Voor alle kinderen en ook zij, die nu zelf groter zijn, volwassen en of misschien zelf kinderen hebben. Voor iedereen dit gedicht, speciaal voor jullie een hoopvol bericht, een hart onder de riem. Hou vol en hou je vast en zoek je nieuwe morgen in iets, in iemand. ‘Ik denk aan je’ Er komt een ‘nieuwe dag’ 🙏🏼 ❤️

Met liefs, Wendy

Foto: eigen werk

Sticky… die liefde ❤️ Of toch niet?

Liefde bekeken, met een knipoog…

Gladgestreken

Tegenwoordig moet alles vaker ‘keurig’. Alles moet zo netjes, mooi en in bepaalde mate binnen een bepaald keurslijf, marge of ideaal. De schone schijn ‘alles met een lach’. Alsof het normaal is dat je iets zodanig moeten oppoetsen dat het leven je dan toch weer toelacht. Zullen we soms, even de touwtjes iets laten vieren? Iets minder poetsen naar perfectie? En dan ook iets minder verwachten van een ander? En dat we fouten mogen maken en weer door kunnen gaan. Zonder dat de hel losbreekt? Zullen we ook even iets vaker buiten de lijntjes kleuren? En gaan we met elkaar leren en accepteren dat niet alles ‘fijn of goed’ is? Maar ook verdriet, boosheid en gevoelens als teleurstelling, jaloezie en prikkelbaarheid bestaan? En dat deze er ook allemaal mogen zijn. Gewoon omdat we dan pas echt ‘zijn’ met alle plussen en minnen. Vandaag is de eerste stap… 👟 Liefs Wendy

Waaien zoals wind…

Dit kleine gedicht is voor iedereen die houdt van gedichten en poëzie. Soms is zo een gedichtje precies genoeg om de boodschap over te brengen. Soms zorgt zo een klein rijm, voor genoeg ‘grootsheid’ met een begin, midden en eind.

Fijne ‘waaidag’… waai niet weg

Supervrouw

Was dit bericht nu nodig? Moet het nou? Zolang er nog sprake is van onrecht op het gebied van rechten, onderdrukking, uitbuiting, beschaming, geweld of buitensluiten en welke andere vorm dan ook. Dus JA zolang dit bestaat! Samen voor elkaar, voor vrouwen 💚

Zullen we de liefde vieren?

Vandaag en meerdere dagen zullen we de liefde vieren. Toch… vandaag mag het iets meer, iets uitbundiger, grappiger en iets liever. We pakken hem in, lijsten hem in en we koesteren hem. Met heel ons hart vieren we de liefste, liefde. In elke vorm en elke maat. En natuurlijk… morgen ook, dan doen we het nog eens dunnetjes over.

Passievol
Ik kus je, ik nip je
groeiend verlangen naar meer
mijn handen, ze strelen je 
opnieuw, telkens weer

waar je vormen, je lichaam
zo puur en perfect
precies passend in mijn
net opgemaakt bed

onder glurende wimpers
met trillend verlangen
ongekend vurig groots
met het rood op de wangen

als... ik je kon temmen
je vol passie verleid
onze lichamen ontspannen
verstrengeld, ver weg van de tijd.

W.R.



Ingelijst 
Ik zou je willen houden
en met goed fatsoen
je het mooiste plekje geven 
en er een lijstje omdoen.

W.R.

Liefdessoep
Ik pak wat ingrediënten
voor het maken van liefdesbrei
deze bij elkaar vormen
liefde, tussen jou en mij.

Secuur volg ik het recept, 
voeg ze één voor één toe
waar ik dan als laatste
mijn geheim ingrediënt  in doe.

Hoe zoet liefde ook kan zijn
deze soep met pit, is vurig heet
op smaak en barstens vol
liefde, dat je 't maar weet.

W.R.

Sneeuwverzachter

Ik heb het in de was gedaan 
tegelijk bij het andere witte goed
zijde zacht en stralend wit ‘gegarandeerd’ 
das precies zoals het wezen moet
na een uurtje of wat is het klaar
en zojuist kom ik erachter
een parelwitte deken is neergestreken
het werkt goed, die sneeuwverzachter. 

W.R.

Liefde

De liefde vieren, in welke nabijheid in welke vorm of mate. Gewoonweg de liefde vieren op deze koude dag. Ik kan het niet laten…jullie? 🥰❤️

Vergeetachtigheid…

Deze schreef ik voor ieder die wel eens vergeet, soms meer dan iets vergeet of het gewoon eigenlijk niet meer weet.

Omdat wij niet mogen vergeten, hoe belangrijk ieder is en we voor elkaar zijn. Zorg goed voor elkaar, op afstand, wees creatief. En ook in deze tijd, juist in deze tijd een beetje extra lief. ❤️

Fijne sneeuw-zondag, met liefs…

In de hemel geschreven

In de hemel staan de sterren
eeuwig zijn ze daar, erin gegrift
met potloden getekend soms geschreven
nergens anders dan in hemels schrift

Die ene fonkelende ster, daar hoog
die kleurt mijn ziel als een regenboog
geschreven staat hij vanaf de start
in mijn liefdesrood geruwde hart.

W.R.

Doorgaan met het lezen van

Dwalen

ik wil graag zijn in je fijne armen
die mij koesteren en verwarmen

ik wil verdwalen in de blik van jouw ogen 
dansen in dromen, waar we alles mogen

ik wil hangen aan je mooie lippen
luisteren naar woorden en je kussen nippen

waar ik eindeloos en ongebonden
op het ritme van tijdloosheid dein
en dan me in gedachten kan bevinden
daar grenzeloos zonder regels kan zijn

W.R.

De tijd van langzaamaan en dromen volgen…

Afb 1 Eigen tekst 2 internet 3 Sulamith Wulfing

Lief boos kind

Je dacht dat ik niet zag
welk verdriet er was
boosheid daarachter
en tranen verstopt
maar ik merkte het
en ik zie jou
want je bent belangrijk
tot jij eraan toe bent
wacht ik op je
haast je niet.

W.R.

Daglicht

Het licht laat zich naar binnen glijden…

Het licht is naar binnen geslopen
zo zacht, ik had het niet eens door
het viel op mijn bed en liet zich
door de kamer glijden
door de kieren van de gordijnen
op de boeken in de kast
op de stapel kleding op het bed
tot het opeens overal was
het liet zich niet temmen
het liet zich overal gaan
zodat het was en kon zijn.

W.R.

Buiten… waar het licht met de herfstbladeren speelt…

Positiviteit de wereld in

Even wat anders dan het virus dat zich deelt. ‘Iets wat de moeite waard is’. Dus mijn vragen aan jou: Welke boodschap is voor jou de moeite waard? En wat zou je het liefst groots willen delen? Wat zou je van jezelf geven en de wereld in willen slingeren? Tot welke ideeën en vragen kom jij nog meer?

Ik ben benieuwd naar je verhaal, de boodschap of missie die jij hebt. Laat een reactie achter als je hem wilt delen. ⤵️ Wendy

Geluk


Ik probeerde met mijn verstand 
mijn hart te begrijpen
maar wat ik ook deed
het leek tegen elkaar in te strijken

Met mijn verstand probeerde ik
mijn gebroken hart te helen
maar wat ik ook deed
het liet zich niet bevelen

Het duurde even voordat ik het begreep
en het kon accepteren
dat wat het verstand weet
het hart, gevoelsmatig nog moet leren.

En dat gebeurt alleen
in de stilte van de tijd
het laat zich niet haasten
pas dan, raakt het de onrust kwijt.


W.R.

Die zomer

Zomer hoe kan het toch
zo anders zijn, dan alle andere
waarin de grassprieten de bomen toefluisteren 
dat de wereld lijkt te veranderen.

Hoe kan het zijn dat jij, zomerzon 
zo een ander licht kan werpen 
op het laten zien van die andere kant
steeds weer de regels aanscherpen.

Hoe kan je dat, zo verraderlijk 
haast met onzichtbaar licht zijn
hoe anders ben je nu, zo afstandelijk
in deze tijd, de Corona zomerse schijn.

W.R.

Ze kent haar schoonheid ook in de afstand…

De weg

Ze volgde haar weg, die alleen voor haar was voorbestemd. Niemand anders had ze nodig dan haarzelf…

Dapper als een strijder 
was ze iets belangrijks op het spoor.
Vol moed en met vertrouwen 
zette ze haar eigen plan door.

Niemand anders hoefde haar te volgen
het was enkel en alleen haar pad.
Waar ze met haar eigen ideeën 
met vastberadenheid, de weg betrad.

Onderweg werd ze veelal nagekeken
met smoezend gemompel en bespot. 
Ze wist met hoop en geloof vast te houden
noem het energie, kracht of God.

Ze wist dat ze haar weg had gevonden
die haar helder werd voorgesteld.
Ze voelde en visualiseerde doelen
werd met innerlijke rust vergezeld.


W.R.

In mijn hart…

Ik schreef je talloze woorden
en vertelde er minstens zoveel
wanneer je alles aan elkaar zou plakken
zie je pas het grote geheel.

Dan zie je pas
wat je nu niet ziet
je ziet slechts een part
want wat ik je eigenlijk 
ècht zeggen wil
dat zit nog in mijn hart.


W.R.

Als een veertje

Het leven als een klein veertje,
telkens vliegend door de lucht
En wanneer het lijkt te landen 
is het gevlogen door de lichtste zucht.

Zou je altijd, zo luchtig willen leven
als dat veertje, zo fladderig en fijn.
Nooit met enige gewichtigheid ergens in kunnen duiken.
Zou zo licht leven echt de oplossing zijn?

W.R.

Gewoonweg gelukkig

Zittend in de morgenzon
de wind die met mijn haren speelt
ik blazend de hete thee.

Had ik kunnen weten
dat precies dat moment
het juiste was
om gewoonweg even
gelukkig te zijn.


W.R.

Geluk zit in de kleine dingen… Soms zelfs onzichtbaar.

Hoopvol

Hoopvol 
 
Hoop is niet het kleine beetje,
soms is het juist een heleboel.
Hoop is niet altijd tastbaar,
maar zit het in gevoel.

Hoop is niet constant aanwezig,
het is er soms, zomaar, even.
Maar wanneer er dan hoop is,
doet dit altijd leven.

W.R.

Gouden kooi

Achter de goud gekleurde spijlen
zit een prachtige kanariepiet, eigenlijk Riet
elke dag zingend als een lijster
maar deze morgen, zong ze niet.

Daar stil en teruggetrokken
met haar kopje naar benee
verbeelde ik het me
of was er een traantje die daar glee.

Het zingen elke dag
lijkt misschien wel mooi
maar het zingen blijft
vanuit een gouden kooi.

Toen kwam er die ene dag
die kon niet meer stuk
haar kooitje opengelaten
zo vloog ze naar haar eigen geluk.

W.R.

Piekerzee

zachtjes meedeinden op het ritme van de zee...

Soms lijkt mijn brein als een piekerzee
de golven zijn dan net als woorden
vloeibaar en haastig gaan ze
alsof ze de gedachten verstoorden.

Voordat ze aanspoelen op het strand
waar miljoenen korreltjes krioelen
vluchtig glippen door mijn hand
en zich met de massa mengen
waar ze één worden, met het fijne zand.

W.R.

Gouden magie

Je kopje iets naar beneden gericht
leunend op de frisse voorjaarsbries
waar het licht van de zonnestralen
er een beetje gouden magie in blies
je leek te dansen
op het ritme van de wind
swingend zonder zorgen
het spontane, vrije, van enkel een kind.

W.R.

De storm

Statig staat hij in de prille lente

met zijn wortels diep geaard

zijn kruin fier omhoog gericht

de knoppen beschermend bewaard

waar de voorjaarsstorm zich ontfermde

over de weide waar hij stond

waar de woeste winden, knoppen braken

takken raakten, neerknielend op de grond

de storm ontblootte hem tot in de wortels

gaven de kwetsbaarheid van de ziel weer

tot krakend de kroon der takken

viel ook hij, op de koude aarde neer…

W.R.

Voorbij het duister…

Plots is de deur dicht

zijn de ramen gesloten

waar harten gebroken

het stille verdriet dragen

waar de dag is verdrongen

en de nacht schemerig

als een sluimerige deken

over de wereld is gevallen

waar voorbij het duister

een klein lichtje brandt…

W.R.

Zijn

Je bent altijd de mooiste

zoals je elke dag bent

de beste versie van jezelf

is zijn zoals jij alleen jezelf kent.

W.R.

Happy Women’s day! Respecteer en heb lief 🙏🏼 2020

Soms vergeet je, even tijdelijk of zo nu en dan, hoe goed het is dat je bent wie je bent. En vooral dat je mag zijn wie je bent.

En wat nu als ik leef?

fantasie boek internet

En wat nu, als ik leef

wat nu, wanneer de dag

zich na deze nacht aandient

de zon weer zal schijnen

en ik ook deze morgen, gewoon nog leef.

Wat als ik de bladeren hoor ritselen

door de wind en het knisperen

onder mijn stappen en wanneer ik

de zon voel schijnen op mijn gezicht

besef dat ik adem, dat ik leef!

W.R.

Afbeelding van internet: dank voor het gebruik.

Vlam

Wanneer ik naar je kijk
voel ik het gloeien van mijn wangen
tintel ik van mijn kruin tot in
mijn tenen
omvangen door intens verlangen

toch zal ik nog minuten moeten
wachten
tot ik je eindelijk zoenen kan
en sta ik binnen de kortste keren
geheel in vuur en vlam.



W.R.

Voor mijn vlam

Liefdesgeheimen

Ik zou je wel willen zoenen
wanneer dit kon en mocht
ik zou je wel willen strelen
wanneer ik je stiekem bezocht
en wanneer het dan kon
je eeuwig beminnen
deze liefde valt, buiten ieder kader en elk boekje
enkel geschreven in deze zinnen.

W.R.

Oude liefde

Oude Liefde

Twee gevulde koffiekopjes
op het wit gehaakte tafelkleed
waar ze zojuist nog een extra
scheutje koffieroom in deed
het tikken van de antieke klok
geeft hoorbaar het verstrijken van de tijd aan
vergeeld bloemetjesbehang
laat zien dat de tijd heeft stilgestaan
zij legt haar hand op de zijne
één blik van hem zegt: ‘je bent de mijne’.

W.R.

Doorgaan met het lezen van “Oude liefde”

Verkeerd verbonden

Ik hield vast aan een gedachte
die niet kloppend bleek te zijn
het veroorzaakte onomwonden
meer onbegrip en pijn.

Het lijntje hield ik vast
ik dacht aan, in verbinding zijn
maar nooit had ik gedacht
dit is de verkeerde lijn.

Volhardend een nieuwe poging
al was ik van de leg
deze bleek verkeerd verbonden
ook dat lijntje is nu weg.

W.R.

Doorgaan met het lezen van “Verkeerd verbonden”

Verleden

Dagen, jaren heb ik gezocht
naar wat ik was verloren
met de vraag waar ik het had weggezet
zo keurig naar behoren.

Vergeten kon ik het niet
het liet me niet met rust
toen plots leek, alsof ’t verleden
me wakker had gekust.

Verward zette ik het in de kast
tussen de boeken leunend
daar weer veilig opgeborgen
die gedachte steunend.

Nog eenmaal keek ik, achterom
het laatste verdriet verdroten
en met heimelijke snik
ik de kastdeur toch, had gesloten.

W.R.

Vooruit

Hij sloeg de deur dicht, haast uit de sponning gevlogen. Slechts
alleen in de schemerende kamer achtergebleven met een hamer
haast hoorbaar kloppend door het bonken van haar hoofd
hoofdpijn belet haar helder te denken, uren verstrijken.

Daar zit ze dan, met haar ongeschreven woorden proberen deze te vormen
te zoeken, geteisterd door plotse woordeloosheid die enkel zou duren
tot de muren met het bloemetjes behang, op haar af lijken te komen en achtervolgen
een poging te ontkomen aan haar angsten en droomloze leven.

In de verte hoorde ze kerkklokken, het leek een teken dat ze aangreep om te gaan
en te komen waar ze nooit was en zette haar pas in.

W.R.

Doorgaan met het lezen van “Vooruit”

Liever

Liever het liefste
lief, dan het allerliefste
nimmer lief gehad.

W.R.

Doorgaan met het lezen van “Liever”

Iets tussen herfst en muziek…

Geurherinnering

Langzaam drong de geur tot mij door
De zoete herinnering kwam tevoorschijn
Een moment verlangend terug naar toen
Één blik in je ogen vertelde mij, hoe verrast ik was
Dat jij het was, die mijn geurherinnering deed ontwaken.

W.R.

Foto’s: internet

Zomers verlangen

Ik hield van haar
Alsof ze nooit zou verdwijnen
Ze er altijd zou zijn
Haar licht in eeuwigheid zou schijnen

Mijn verlangen naar haar, oneindig
Het speelde met mijn gemoed
Haar verwarmende stralen
Verlichtten mij, deden mij goed

Ik hield van haar, elke dag
Ook de dag dat ze niet kwam
De regen genadeloos neerviel
Deze dag duurde immens lang

Overal zocht ik haar
Ik vond haar echter niet
Tussen de troosteloze buien
Hopend op een gelukje in ’t verschiet

W.R.

Doorgaan met het lezen van “Zomers verlangen”